Een jaar geleden veranderde mijn leven redelijk onverwacht. Als je mijn verhaal al kent, dan weet je dat ik nooit van plan ben geweest om ondernemer te worden. In ieder geval niet bewust. Dat moment dat ik me inschreef bij de KvK was dan ook redelijk speciaal. Voor het eerst in tijden had ik me vastgelegd aan een toekomstbeeld voor mezelf. Ik maakte voor het eerst in tijden een echte keuze.
Door de ontwikkelingen in een project dat ik op had gezet, focuste ik mij als conceptontwikkelaar en bouwontwerper in die eerste maanden op de agrarische markt. Waarom? Omdat mijn eerste klant zo was ontstaan én omdat de toekomstige perspectieven er goed uitzagen voor mijn bedrijf. Ik kom zelf uit het buitengebied, begreep waar de agrariërs mee te maken kregen en dacht zo een mooie basis te creëren voor mijn bedrijf. Mijn dienstaanbod was dan ook specifiek gericht op deze niche.
In die eerste maanden van het fulltime runnen van mijn bedrijf kwam ik er al gauw achter dat ik nog steeds een multipassionate was. Iemand die van veel dingen enthousiast wordt, niet de ambitie heeft om ergens échte en expert in te worden en die binnen een aantal maanden weer een nieuwe passie gevonden zou hebben om haar energie in te stoppen. Ik raakte dan ook een beetje in de knoop met mijzelf. Als ik het niet meer zo geweldig vond om al die klanten te zoeken (ik zag acquisitie als lastig, ik snapte niet hoe ik het aan moest pakken en het voelde alsof de klant mijlen ver weg was), hoe moest ik dan mijn bedrijf laten groeien?
Al redelijk snel nam ik daarom het besluit om een businesscoach in de arm te nemen. Een die specifiek ondernemers hielp die zichzelf omschrijven als multipassionate. Dat was ik! Die drie maanden zorgden ervoor dat ik een beter inzicht kreeg ik mijzelf als ondernemer. Ik kwam erachter dat ik een multipassionate was, maar daarentegen me ook heel goed vast kon bijten in een passie als ik iets deed waar ik écht gelukkig van werd. Dat betekende in dit geval ook dat ik erachter kwam dat die agrarische sector niet de sector was waar mijn hart lag, maar dat dit vooral bij recreatie, klein wonen, duurzaamheid en tiny houses lag.
Vanaf dat moment besefte ik me dat ik mijn dienstaanbod moest gaan aanpassen. Ik kon nog steeds agrariërs helpen met hun herbestemming, maar ik was niet meer alléén de expert op het gebied van herbestemmingen van agrarisch vastgoed. Begrijp me niet verkeerd. Ik vind het nog steeds geweldig om agrariërs te kunnen helpen met hun transformaties naar een financieel gezonde toekomst, maar de herbestemmingen waar ik het meest gepassioneerd over ben hebben wel te maken met recreatie of tiny houses.
Daarnaast was er één ander aspect wat ik al die tijd onder de oppervlakte had gevoeld. Ik wilde namelijk impact maken. Ik wilde levens veranderen. Niet alleen in Nederland, maar ook in het buitenland. Niet alleen voor grote investeerders, maar ook voor bijvoorbeeld armere lokale bevolking in andere landen. Ik wist dat ik een andere kant op moest, maar had het nog niet concreet vormgegeven. Verbuiten Design blijft zich dus inzetten voor agrarische herbestemmingen, maar gaat daarnaast ook veel meer doen. In het volgende artikel ga ik dieper in op de keuzes die ik heb gemaakt en hoe mijn dienstaanbod het aankomende jaar gaat veranderen.
© 2021 Manon Verijdt