Het begon namelijk als een droom van duurzame ecolodges als accommodatie in Canada. Logiesaccommodatie met als doel mensen verbinden met de natuur (vandaar de naam Verbuiten Design (Verbinding met Buiten) op een natuurlijke, non-invasieve manier. Ik wilde een bijdrage leveren en niets verwoesten of aantasten, zodat ook toekomstige generaties zouden kunnen genieten van datgene waar wij nu ons geluk uit halen.
Canada was echter een brug – of een oceaan – te ver, dus werden de plannen binnen de grenzen van Nederland gehouden en kwam er iets anders op mijn pad. Wederom een mooie cliché op zijn plaats, want een nee had ik en een ja kon ik krijgen, toen ik contact opnam met een grondeigenaar, waarvan ik wist dat de grond een recreatieve bestemming had.
Toen ik aan de telefoon - ergens tussen mijn tweede en vierde zin die ik uitsprak – liet vallen dat ik een concept had ontwikkeld wat mooi zou passen op dat stuk land, werd ik direct uitgenodigd. Koffie bij hem thuis? Prima! Ik stond te popelen en stak bij het eerste kopje koffie direct van wal. De papieren kwam tevoorschijn en de tafel werd bedekt met ideeën.
Tijdens het ondernemerstraject van mijn studie werd dit concept verder uitgerold. In ontelbaar veel gesprekken met grondeigenaar, adviseur en aannemer werd het allemaal steeds realistischer. Daarnaast werd de tekentafel thuis veelvuldig gebruikt voor het uitwerken van het concept en bezocht ik het ene debatcafé na de andere bijeenkomst. In een korte tijd ging ik van 2D naar 3D.
Daarnaast was natuurlijk de vraag; hoe kan ik dit project en dergelijke projecten vaker uitvoeren/uitrollen en op me nemen als ik hier zo van geniet? Dat was dan ook het moment dat er werd gezegd; focus je op de agrarische herbestemmingen en ga hier aan de slag met ontwikkelingen. Ik, als leek in de sector en deze niche, noemde mezelf daarom ‘Conceptontwikkelaar’, ‘Ontwerper’ en nog veel meer. Totdat ik de term ‘Gebiedsontwikkeling’ tegenkwam, waarbij ik dacht; yes, dat is wat ik doe!
Na maar liefst twee jaar lang van alles te hebben gedaan, ben ik nu dan ook blij en trots om te zien dat ik eindelijk de juiste terminologie heb gevonden om mijn diensten aan te bieden. Zo is het voor iedereen in één blik duidelijk wat ik doe en voor wie. Dus niet alleen voor agrariërs, want hee, er is meer land te gebruiken dan de agrarische gronden, maar ook voor andere ontwikkelingsprojecten.
Ik denk graag met je mee. En mocht je nog vragen hebben of gewoon eens willen zien wat ik heb gecreëerd in Noord-Limburg, tijdens mijn eerste gebiedsontwikkeling? Dan nodig ik je van harte uit om hier een kijkje te komen nemen (zodra de woningen er staat – verwachting het eerste kwartaal van 2022).
© 2021 Manon Verijdt